مقایسه کیفیت زندگی بیماران با شکستگی تنه استخوان ران عمل شده و افراد سالم در بیمارستان های کاشانی و الزهرا(س) اصفهان

زمینه و هدف: تصادفات و سوانح در کشور ما شیوع فراوانی داشته و منجر به انواع آسیب ها از قبیل شکستگی می شود که خود مسئول عوارض جسمی و روحی می باشند. عوامل روحی روانی در کیفیت زندگی نقش به سزایی دارند و هر نوع آسیب آنها منجر به افت کیفیت زندگی در جنبه های مختلف از قبیل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی می شود. از آنجا که تا بحال مطالعه مکتوبی در مورد آسیب های روحی به دنبال تروماهایی از قبیل شکستگی و تأثیر آن روی کیفیت زندگی بیماران در ایران انجام نشده است ما به سنجش کیفیت زندگی بیماران پس از عمل جراحی و مقایسه آن با افراد سالم پرداختیم. روش‌ بررسی: این تحقیق یک مطالعه توصیفی – تحلیلی است که با روش نمونه گیری تصادفی بر روی دو گروه سالم و بیمار انجام شد. هر گروه شامل 60 نفر زن و مرد 50-20 سال بود. در گروه بیمار افرادی فقط با شکستگی تنه استخوان فمور بوده که مورد عمل جراحی قرارگرفته و از نظر سایر ارگان ها مشکلی نداشتند و در عرض 2-1 سال بعد از جراحی نیز دچار عوارض شکستگی نشده و شواهد کلینیکی و رادیولوژیکی نتیجه خوب عمل را نشان می داد و گروه سالم از بین همراهان بیماران که بیماری شناخته شده ای نداشتند انتخاب گردید. سایر شرایط مثل وضعیت اقتصادی، اجتماعی و غیره در دو گروه مشابه بود. کیفیت زندگی در این دو گروه با پر کردن پرسشنامه فارسی SF-36 در هشت جنبه مختلف (عملکرد جسمی، محدودیت انجام فعالیت در اثر آسیب جسمی، محدودیت انجام فعالیت در اثر آسیب روحی، درد بدنی، سلامت کلی، انرژی و خستگی، عملکرد اجتماعی، سلامت روانی) بررسی گردید و با استفاده از آزمونهای آماری t-test ، t مستقل و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در این مطالعه مشخص شد که کیفیت زندگی به طور خفیفی در هر 8 جنبه کیفیت زندگی افت کرده و بیشترین افت کیفیت زندگی در بیماران در جنبه انرژی و خستگی بود و در مقایسه بیماران با افراد سالم بیشترین اختلاف در افت کیفیت زندگی در جنبه های محدودیت انجام فعالیت در اثر آسیب جسمی و عملکرد جسمی بود. همچنین مقایسه افت کیفیت زندگی بین دو گروه در هر 8 جنبه معنی دار بود (05/0P